woensdag 24 augustus 2016

Selfish sewing: A tropical Candy Dress

Vorige week had ik een dinnerdate met vriendinnen in Leuven. Eén van die vriendinnen is Kathleen van Bellelien, en een paar dagen voor we elkaar zien word ik telkens zoals een magneet gezogen naar haar website en doet mijn vinger van klikkerdeklik. 

Gelukkig zien wij elkaar niet elke week Kathleen, het zou mijn failliet betekenen :-)

Deze keer bestelde ik onder andere een metertje tricot met een tropische print. Ik zag er een jurk in voor Eloise, of een bomberjasje. Thuisgekomen met mijn pakketje stof bedacht ik mij. Een zomerse jurk voor Eloise aan het einde van augustus zou niet bijster slim zijn; wie weet past ze er volgende zomer nog in... En dat stofje een jaar in de kast laten liggen, dat zou eveneens zonde zijn. Na overleg met mijzelf en Meneer MinnieMie over het al-dan-niet-passen van de nogal uitbundige print bij mijn eerder sobere en printloze kledingstijl besliste ik er toch voor te gaan, knikkende knieën inclusief.



Ik naaide de Candy Dress uit La Maison Victor in de grootste maat, 176. Dat dit patroon ook voor volwassenen lukt zag ik bij Sylvia en Katelijne.

De jurk zit vrij ruim (maar heeeeel comfortabel!), dus ik denk dat maat 176 vergelijkbaar is met een 38 terwijl ik eerder naar 36 neig in confectiekleding.
Qua lengte moest ik niets veranderen, de Candy valt erg kort (ik verleng bij Eloise standaard met minstens 7 centimeter) maar aangezien ikzelf 1m67 ben had ik voldoende marge bij maat 176.


Uit 1 meter tricot haalde ik alle patroondelen, behalve de tegenzakken van de jurk. Daarvoor gebruikte ik een restje tricot uit mijn voorraad, in een bijpassend effen beige, maar aangezien de tegenzakken niet te zien zijn maakte de kleur niet veel uit. Ook de mouwen dubbelde ik met de effen tricot, zo zijn de randen mooi afgewerkt.



Bijna camouflage, zo tussen het riet hahahaha!



Ook de halslijn werkte ik af: eerst overlocken, vervolgens een centimetertje omplooien naar de slechte kant en dan afboorden met een tweelingnaald. Ik deed hetzelfde met de zoom.




De meningen over mijn jurk waren verdeeld trouwens, Op Instagram kreeg ik erg fijne reacties, Meneer MinnieMie vond mij zeer chique, mijn mama vond het dan weer een casual vakantiekleedje, en echt wel mooier in het echt. Dat moest ik er expliciet bijzetten van haar. Bij deze :-)

En ik? Ik ben gewoon blij dat het past, naaien voor mijzelf blijft 'way out of my comfortzone' en dus extra spannend.

maandag 22 augustus 2016

Anna + Max uit Stof voor durf-het-zelvers 2

Stilaan begin ik te denken aan de najaarscollectie voor Eloise... 

Ik ruimde wat op, en de zachte, lichtgekleurde zomerse stofjes verhuisden naar mijn stoffenkast boven, tot de zon in voorjaar 2017 terug komt piepen. Hoe dramatisch klinkt dat niet haha. 

Enfin, andersgezegd, zomerse naaisels zullen hier niet meer vanonder mijn naaimachine rollen, het is tijd om de kast te vullen met wat warmer gerief.

Anderzijds kon ik toch niet weerstaan. Nog ééntje dan? Nog eentje dat echt zomer roept? 
Allez hup...





Blote benen, blauwe lucht, een felle koraalrode jurk, en een stralende MinnieMie. Mag de zomer nog een beetje langer duren alsjeblieft?

Het patroon komt uit Stof voor Durf het Zelvers 2, en ik combineerde het standaard voorpand Anna met het v-rugje Max. Ik voegde nog de wijde mouwen en een rimpelrok toe en deze zomerjurk was een feit.




De stof kocht ik bij De Gouden Flamingo tijdens de solden, en de stof is ondertussen uitverkocht. Qua gevoel lijkt hij heel erg op de nieuwe See You At Six stofjes, een zeer soepelvallende viscose kwaliteit, perfect voor de wijde mouwtjes die om "vloeite" vragen.



Ja... de zomer...
Zijn jullie al aan de herfst- en winterkast begonnen?


vrijdag 19 augustus 2016

Copacobana

Selfish sewing, dat smaakt naar meer!

Na de blotebenen Golda-short van vorig weekend, ga ik vandaag voor het compleet tegenovergestelde. De maxi rok. 

Voor mij zijn de nieuwe See You at Six stofjes werkelijk een godsgeschenk; ik zie er vanalles in. En dat vanalles mag meteen naar mijn kleerkast verhuizen, ASAP als in zo snel mogelijk. 



Het patroon, de Copacobana rok. komt uit La Maison Victor en smeekt om een soepele, zachte, vloeiende stof. See You at Six is dus het perfecte antwoord. 
Ik kocht 2,5 meter, en had nog een stukje over. Dat stukje wordt een jumpsuit voor Eloise, maar dat is voor later; mijn stapel geknipte projecten groeit gestaag en ik heb mijzelf voorgenomen om eerst mijn UFO's (unfinished objects, moest dat u niets zeggen :-) ) onder handen te nemen.

Enfin, de Copacobana rok dus. 
Een zalig patroon, er volgen er nog van. 

De foto's werden genomen door ons nichtje Anse. We vierden de verjaardag van haar vader, mijn schoonbroer, op het strand van Koksijde afgelopen maandag. De zon was van de partij, net als ons opperbeste humeur. 


De wind was er ook.


Veel wind!


Echt, heel veel wind!




At the copa (co) Copacabana (Copacabana)
The hottest spot north of Havana (here)
At the copa (co) Copacabana
Music and passion were always the fashion
At the copa they fell in love
(Barry Manilow) 




Het leukste aan deze stof vind ik trouwens dat ze heel vlot combineerbaar is met een heleboel andere kleurtjes. Ik probeerde ook al zachtroze en zwart en dat werkt eveneens perfect.




Mijn volgende project in een See You at Six stofje wordt de Sunny Pants, ook uit La Maison Victor. Als iemand van jullie tips heeft voor de maat, please shoot! 

Patroon: Copacobana rok - La Maison Victor Editie 2 Zomer 2014 of als los patroon via hier.

zaterdag 13 augustus 2016

Golda Short & Lotte Martens

Van zodra ik de La Maison Victor van juli/augustus 2016 (de meest recente editie dus) doorbladerde haalde ik er één patroon uit dat meteen op mijn persoonlijke "selfish sewing" lijstje belandde.
 
De Golda short.
Ik zag mij daar meteen in rondhuppelen, vraag mij niet waarom.
 
Een lapje Lotte Martens werd vrijwel onmiddellijk geselecteerd als perfecte stofkeuze. De stoffen van Lotte zijn een prachtig staaltje vakmanschap en dus ook wat duurder dan het gemiddelde stofje in mijn kast. U begrijpt dat ik deze dus reserveerde voor mijzelf en niet voor mijn gestaag groeiende vierjarige dochter. Sorry Eloise :-)
 
 
 
Het patroon lag al een tijdje te wachten, het stofje ook. Maar ondergetekende had een serieuze aanval van knipangst, en enkele goede redenen.
  1. Selfish sewing vind ik steeds spannend. Kies ik de juiste maat? Zou het model mij staan?
  2.  Bij La Maison Victor wordt de Golda gemaakt in sweaterstof. Mijn stofje is van het niet-rekkende soort. What to do?
  3. Ik wou echt echt echt echt echt (zei ik al echt?) de Lotte Martens-stof niet verprutsen
 
Enfin. Om een lang verhaal kort te maken; gisterenavond ging ik er eindelijk voor. Her en der hoorde ik dat de Golda ruim valt en je dus moet opteren voor een maatje kleiner dan je normale confectiemaat. Aangezien ik een niet-rekkende stof gebruikte ging ik wel degelijk voor mijn confectiemaat en knipte ik maat 36.


 
Rond middernacht was mijn short af... en hij past nog ook. Applausje voor mijzelf.
Vandaag namen we enkele foto's tijdens een wandeling met de kindjes. En die zijn ook gelukt, applausje voor Meneer MinnieMie.



 Ok, komaan, hoe mooi is die stof???!! Rosé-gouden veegjes op een donkerblauwe achtergrond. Ik combineerde met een eenvoudige roze blouse uit mijn kast en wat rosé gouden juweeltjes en ik was ready to go. Sporty & comfy, maar toch chique.


Achteraan sluit de short ook mooi aan, mogelijk ook dankzij de stevigheid en uitmundende kwaliteit van de Lotte Martens - stof, maar ik ben echt, echt, echt tevreden. Zei ik al echt?



 Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden!



vrijdag 12 augustus 2016

Go Belgium! Just Knot It + See you at Six

De laatste weken worden we overspoeld door de meest fantastische nieuwe patronen, denk aan de Hoppe van StraightGrain en 128, de Tulip Dress van Eva en Katrien, ... en vandaag toon ik jullie mijn versie van de Just Knot It jurk, de nieuwste telg van Riet's Mind The Whale familie. 

Allemaal Belgische patroontjes, jawel! Af en toe mogen we chauvinistisch zijn, toch?
Zal ik er nog een schepje bovenop doen en jullie vertellen dat de stof ik die ik gebruikte voor deze jurk eveneens van Belgische hand is?



Op de dag van de lancering van de See You At Six collectie bracht ik een bezoekje aan Madeline De Stoffenmadam en deed ik zelfs geen moeite om te weerstaan aan de zachtheid en soepelheid van stofjes. Het water liep in mijn mond, kent u dat gevoel? Sommige mensen hebben dat als ze denken aan lekker eten, ik heb dat als ik stoffen zie...

Ik combineerde twee prints; Lines Roze en Flowers blauw... en nog diezelfde dag was mijn eerste Just Knot It geboren. Het patroon naait als een trein en de instructies zijn duidelijk, wat moet een mens meer hebben!? 



Volgens de matentabel moest ik voor Eloise de 3 jaar maken; maar koppig als ik ben printte ik de 4 jaar. Toen ik op de Tulip Dress fotoshoot Eloise in de 4 jaar hees die Katrien naaide voor Hanne besefte ik al snel dat ik mijn koppigheid moest opzij schuiven en de matentabel van het patroon volgen. De drie jaar werd het dus, en die zit perfect. Ik verlengde het rokdeel wel met enkele centimeters, want Eloise heeft lange benen en valt op dat vlak niet in de 3-jaar.
Nooit aan Riet twijfelen dus, just sayin' :-)


Ik koos voor de versie met flapjes aan de zijkanten, en werkte deze af met gele paspel. 
Die paspel was mijn enige 'folie' in deze jurk trouwens, al de rest hield ik plain&simple. 

Voor wie houdt van deze combinatie is er trouwens goed nieuws, Riet organiseert een wedstrijd rond dit patroon waarbij maar liefst 25 meter stof te winnen valt. Ook deze stofjes zitten in het pakket; voor meer details: klik hier en doe mee aan de #connectingtheknots wedstrijd. Ik zit alvast op hete kolen want tegen 25 meter stof zou ik geen nee zeggen ha!



Ik denk dat ik er nog eentje ga maken, om het af te leren :-)
Eloise was trouwens erg blij met haar nieuwe jurk, ik kreeg een dikke smakkerd.




dinsdag 9 augustus 2016

The Tulip Dress meets Nani Iro

Mijn hart maakte een sprongetje toen ik een mailtje kreeg van Eva.
Samen met Katrien zou ze een nieuw naaipatroon lanceren, en ze vroeg mij of ik deel wou uitmaken van het tester-team. Hallo talent van eigen bodem! - daar moest ik zelfs niet over nadenken en ik zei volmondig ja.

Mijn hartje maakte een extra sprongetje toen de dames mij vervolgens vroegen of mijn MinnieMie mee wou doen aan de fotoshoot ter promotie van hun Tulip dress & top. Een absolute win-win situatie voor mij want de foto's zijn een prachtige herinnering voor Eloise later.

Ik naaide een testversie die een ietsiepietsie de krap bleek. Katrien en Eva deden enkele aanpassingen en mijn tweede versie past perfect. Hiervoor zette ik mijn schaar in een gekoesterd Nani Iro stofje dat ik kocht bij De Gouden Flamingo.


Voor de oplettende lezer: inderdaad dezelfde stof als mijn eigen Nani Iro jurk maar dan de roze variant!

De foto's die ik vandaag toon zijn dus van de hand van Eva.
Een vrouw van vele markten thuis, zeg dat ik het gezegd heb.



Ik ben zo hard fan van het bovenstukje... In de Nani Iro stof zitten zilveren accentjes, daarom werkte ik af met zilveren paspel. Bling bling, maar toch subtiel.





Het patroon voorziet knoopjes als sluiting of een blinde rits. Voor deze versie opteerde ik voor kleine zilveren knoopjes die ik kocht bij Veritas.
Terwijl ik de acht knoopjes met de hand op de jurk naaide vervloekte ik mijn idee meermaals maar het resultaat is echt prachtig.



De locatie van de fotoshoot was een hele eind rijden voor ons, maar mijn kleine sfeermaker liet het niet aan haar hartje komen. Eva slaagde erin om haar kleine vrolijke, aanwezige, karaktertje vast te leggen in enkele fijne beelden.









 Ondertussen knipte ik een tweede Tulip dress, in een stofje dat herfst roept. Want dat vind ik zo zalig aan dit patroon, het is het hele jaar door draagbaar.

Krijgt u ook zin om ermee aan de slag te gaan? Snel dan, want via de kortingscode HAPPYTULIP geniet u nu van 10% korting, het patroon is te koop in de webshop van KaatjeNaaisels.


Meer inspiratie is bovendien te vinden bij mijn naaivriendinnen: